کاربرد الکترو شوک درمانی بیماری افسردگی اساسی: الکتروشوک درمانی برای حدود 50% بیماران دچار افسردگی اساسی که نسبت به درمان مقاوم بوده اند، بهبودی در پی دارد. الکتروشوک درمانی برای بیمارانی به کار می رود که درمان های دیگر روی آن ها جواب نداده است یا در وضعیت اورژانسی هستند. برای مثال برای بیمارانی که احتمال خودکشی بالایی دارند. کاتاتونیا: کاتاتونیا به وضعیتی اطلاق می شود که بیمار دچار نوعی اختلال در وضعیت روانی-حرکتی خود شده است، که معمولا تظاهرش با حالت بهت زدگی می باشد. الکتروشوک درمانی عموما درمان دوم در بیماران کاتاتونیک است . بدین صورت که اگر بیمار نسبت به درمان های دارویی مقاوت داشت از آن استفاده می شود. افسردگی دو قطبی: بیماران دچار اختلال دو قطبی که نسبت به انواع دیگر درمان مقاوم بوده اند از مزایای الکتروشوک درمانی می توانند بهره مند شوند. اسکیزوفرنیا: الکتروشوک درمانی ندرتا در اسکیزوفرنیا به کار برده می شود ولی گاهی اوقات بنابر صلاح دید تیم پزشکی و روانپزشک می توان از آن بهره برد. اثرات الکتروشوک درمانی در واقع اثرات مخرب واقعی و طولانی مدتی برای الکتروشوک درمانی ذکر نشده است و نمی توان آثار جانبی مضری را به آن نسبت داد. برخی اثرات کوتاه مدت بعد از الکتروشوک درمانی ممکن ایت به وجود بیاید؛ از قبیل فراموشی گذرا و کمی گم گشتگی. الکترو شوک درمانی برای بیماران مبتلا به اختلالات نورولوژیک از قبیل صرع باید با احتیاط صورت گیرد و جوانب مختلف آن در نظر گرفته شود، چرا که الکتروشوک درمانی باعث ایجاد تحریکات خاصی در مغز می شود که می تواند حملات صرعی را تقلید و تشدید کند. بسیاری از محققان و دانشمندان عقیده دارند که الکتروشوک درمانی هیچ خطری برای ساختار مغز و ایجاد آسیب مغزی ندارد و بسیاری از انجمن های علمی مانند انجمن روانپزشکی آمریکا، آن را به عنوان یک درمان بی خطر تایید کرده اند.
